کمیته انتصاب ریاست بهزیستی زیر تیغ/ پای پارتی‌بازی در میان است؟
رویا بابائی: وزارت تعاون که انتخاب رئیس سازمان بهزیستی را به ارسال رزومه افراد صاحب صلاحیت و انتخاب از میان آنان منوط کرده بود اینک با عدم فراخوان برخی از منتخبین به مصاحبه حضوری، نشان داده این انتخاب چندان هم حول محور عدالت و بی‌طرفی نمی‌گردد.
روزنو :
چندی پیش وزارت تعاون برای انتخاب رئیس جدید سازمان بهزیستی کشور فراخوان داد و از افرادی که خود را شایسته این جایگاه می‌دیدند خواست تا رزومه خود را به وزارتخانه ارسال کنند.
رویا بابائی: وزارت تعاون که انتخاب رئیس سازمان بهزیستی را به ارسال رزومه افراد صاحب صلاحیت و انتخاب از میان آنان منوط کرده بود اینک با عدم فراخوان برخی از منتخبین به مصاحبه حضوری، نشان داده این انتخاب چندان هم حول محور عدالت و بی‌طرفی نمی‌گردد.
چندی پیش وزارت تعاون برای انتخاب رئیس جدید سازمان بهزیستی کشور فراخوان داد و از افرادی که خود را شایسته این جایگاه می‌دیدند خواست تا رزومه خود را به وزارتخانه ارسال کنند.
از میان ارسال کنندگان رزومه، ۲۸ نفر مورد تأیید اولیه قرار گرفتند و از بین این ۲۸ نفر برخی در روزهای گذشته به مصاحبه حضوری خوانده شدند. بااینکه تصور می‌شد مبنای انتخاب ریاست بهزیستی، بی‌طرفی و استناد به برنامه افراد باشد اما برخی بدون اعلام دلیل، به مصاحبه حضوری دعوت نشدند.
صرف‌نظر از داشتن یا نداشتن صلاحیت، کمیته انتخاب رئیس سازمان بهزیستی کشور باید پاسخ بدهد که چرا همه ۲۸ فرد منتخب را به مصاحبه دعوت نکرده تا دست‌کم ظاهر ماجرا اینگونه باشد که انتخاب نهایی بر اساس مصاحبه با همه و مطالعه برنامه‌هایشان صورت گرفته است؟
وقتی وزارتخانه ژست روشنفکرانه و انتخاب بر مبنای صلاحیت افراد را به خود می‌گیرد باید ادامه ماجرا را هم با همین ژست پی‌بگیرد و همه افرادی که از آنها برنامه خواسته را به مصاحبه دعوت کند. نه اینکه افراد را به دو دسته تقسیم کرده و از یک گروه بدون علت واضح، مصاحبه نخواهد.
همچنین افراد مسئول در دعوت کاندیداهای احتمالی ریاست بهزیستی به مصاحبه، باید توضیح دهند که مبنای دعوت چه بوده. اگر مبنای دعوت برخی، برنامه خوبشان و مبنای عدم دعوت برخی دیگر برنامه ناکافی آنان بوده بهتر است وزارتخانه با همان اعتقادی که منجر به اعلام فراخوان شد برنامه منتخبین را منتشر کند تا جامعه هدف علاوه بر اطلاع از برنامه‌ها دانش تشخیص برنامه خوب و بد را نیز کسب کنند.
اما نکته مهمی که کمیته انتصاب ریاست بهزیستی را زیر سوال می‌برد عضویت فردی در این کمیته است که برادرش بین منتخبین و در شمار افراد دعوت شده به مصاحبه قرار دارد.
این اتفاق اگرچه به‌معنای عدم صلاحیت فرد منتخب نیست اما کلیت کمیته را به دلیل تعارض منافع فردی دچار سوال و ابهام کرده و آن را از حیز بی‌طرفی، عدالت و تکیه بر تخصص ساقط و از معنای دموکراسی تهی می‌کند.
صرف‌نظر از همه موارد ذکر شده اینکه وزیر مربوطه از بین سازمان‌ها و نهادهای زیر نظر وزارت تعاون که همگی مهم و دارای جایگاه بسیار خاصی در جامعه هستند فقط انتخاب رئیس سازمان بهزیستی را منوط به فراخوان و فرآیند انتخابات دیده خود سوال بزرگ این ماجراست.
آیا فقط انتخاب رئیس بهزیستی می‌توانست نشانه پایبندی به دموکراسی باشد و سایر نهادهای تحت مدیریت این وزارتخانه شامل اثبات ادعای دموکراسی‌گری نمی‌شدند؟
اگر وزیر در این حوزه واقعا به دلیل انتخاب اصلح فراخوان داد چرا شرایط مدنظر خود و فاکتورهای موردنیاز برای ارتقای جایگاه بهزیستی را اعلام نکرد تا فقط دارندگان این شرایط پا در میدان رقابت برای احراز جایگاه ریاست بهزیستی بگذارند و در مقاطع زمانی مختلف بتوان عملکر فرد منتخب را با فاکتورهای از پیش معین شده و میزان پبشرفت حاصله سنجش کرد؟
پس باید قبول کرد که تلاش وزیر برای نشان دادن انتخاب رئیس بهزیستی بر مبنای فرآیند ایجاد شده چندان منطقی از آب درنیامده و علاوه بر اینکه اصل بی‌طرفی و شفافیت در کمیته تصمیم‌گیرنده زیر سوال است، خود این اقدام در حالیکه تلاش می‌شد نشانی از دموکراسی باشد حالا رنگ و بوی یک اقدام سیاسی صرف را به خود گرفته است.
تردید در بی‌طرفی
اسامی منتشر شده نشان می‌دهد رقابت بین عده‌ای بسیار شدت گرفته و فشارها هم در انتخاب افراد بی‌تأثیر نیست و چه بسا این شائبه پیش بیاید که انتخاب نهایی در گرو ارتباطات افراد، میزان تحت حمایت بودن و تحت حمایت چه کسی بودنشان باشد.
لذا با این دست فرمان نه تنها از دموکراسی و انتخاب متکی بر صلاحیت افراد خبری نیست بلکه باید پذیرفت که هنوز برای عمل به شعارهای دموکراسی‌گرایانه زود است و هنوز راه مانده تا صاحبان دانش و تخصص نسبت به دارندگان حمایت‌های سیاسی در اولویت باشند.
همچنین واضح است که سردهندگان شعاد دموکراسی در عمل هنوز قادر به تحقق آن نیستند و فشارهای سیاسی و مصلحت‌ها آنقدر در انتخاب افراد نفوذ کرده‌اند که گاه همان مدعیان اجرای دموکراسی، زیرپا گذارندگان دموکراسی می‌شوند.
اما در شرایطی که فرآیند انتخاب رئیس سازمان بهزیستی به طول انجامیده، شخص وزیر باید با کسب اطلاع از آنچه هم‌اکنون در حال رخ دادن در دل سازمان بهزیستی است، نسبت به کوتاه کردن فرآیند انتخاب رئیس این سازمان اقدام فوری کرده و از زمان دادن به کادری که این روزها را فرصت مغتنمی برای آخرین بریز و بپاش‌ها در بهزیستی دیده‌اند بپرهیزد.
در این مورد به‌خصوص حتی اگر انتخاب گزینه نهایی همچنان به زمان نیاز دارد، انتخاب سرپرست موقت و برکناری کامل رئیس فعلی سازمان می‌تواند اقدام موثر این روزهای بهزیستی باشد و دست‌کم لطمات ایجاد شده را همینجا متوقف کند.
